Deze plekken behoorde bijna bij de 7 wereldwonderen

Op 7 juli 2007 heeft de New7Wonders Foundation bekent gemaakt wat de nieuwe zeven wereldwonderen zijn. De monumenten zijn gekozen op basis van de stemming van miljoenen mensen en er zijn meer dan 100 miljoen stemmen uitgebracht. De meeste van deze monumenten kwamen in aanmerking voor UNESCO-werelderfgoedlocaties. Veel landen hebben hun eigen monumenten gepromoot in de hoop dat ze op de lijst van de 7 wereldwonderen zouden komen. Wij hebben een aantal monumenten op een rijtje gezet die net niet deze lijst haalden. Deze monumenten zijn populaire toeristische bestemmingen. Ook al maken ze geen deel uit van de nieuwe zeven wereldwonderen, zien ze er wel heel wonderlijk uit!

Akropolis, Griekenland

De Akropolis van Athene is de 156 meter hoge tafelberg in de Griekse hoofdstad. Het monument symboliseert de bijdragen die de oude Grieken hebben geleverd aan onze moderne samenleving. De Akropolis dateert uit de prehistorie, maar het was de periode van 460 voor Christus tot 430 voor Christus toen veel van de beroemdste bouwwerken op de Akropolis werden gebouwd.

Tijdens deze periode gaf Pericles opdracht tot de bouw van het Parthenon, de Propylaea, de Tempel van Athena Nike, het Erechtheion en het standbeeld van Athena Promachos. Historici beschouwen dit als de gouden eeuw van de Akropolis.

Timboektoe, Mali

Timboektoe is een de hoofdstad van de gelijknamige regio in Mali. De stad komt waarschijnlijk uit de 12e eeuw en werd gesticht door Toeareg als pleisterplaats voor de karavanen van de transsaharahandel. De belangrijkste handel was in zout, dat noordelijk van de stad in de Sahara werd gedolven in mijnen. Dit zout werd verhandeld in West-Afrika omdat het daar erg schaars was.

De combinatie van de rijkdom van de stad en zijn onbereikbaarheid voor christelijke reizigers gaven de stadsnaam in het Westen een mythische klank. De naam is nog steeds symbolisch voor een verafgelegen en nauwelijks te bereiken plaats.

De oude stad Timboektoe was ooit een islamitische oase en moslims reisden grote afstanden met heilige teksten voor vooraanstaande geleerden in Timboektoe. De oude moskeeën van Sankore, Sidi Yahya en Djinguereber bevinden zich binnen de muren van Timboektoe.

Stonehenge, Verenigd Koninkrijk

Stonehenge is een megalithisch monument uit de Jonge Steentijd, dicht bij de plaats Amesbury in de Engelse graafschap Wiltshire. Dit monument is een van de meest populaire toeristische bestemmingen in Europa. Historici hebben zich afgevraagd waarom de structuur werd gebouwd.

Eerder werd aangenomen dat het een klok was gebaseerd op de schaduwen van de zon, maar de ontdekking van oude overblijfselen heeft ertoe geleid dat wetenschappers dachten dat het een begraafplaats was. Stonehenge werd ergens tussen 3000 en 1500 voor Christus gebouwd.

Angkor Wat, Cambodja

Angkor Wat wordt beschouwd als een van de meest adembenemende tempelcomplexen ter wereld. De ingewikkelde architectuur trekt jaarlijks duizenden bezoekers. Daarnaast is het een van de meest bezochte plaatsen in Zuidoost-Azië. Angkor Wat ligt net buiten de stad Siem Reap, Cambodja en is het grootste religieuze monument ter wereld. Het tempelcomplex is in de 12e eeuw gebouwd door het Khmer-rijk. Ondanks dat Zuidoost-Azië overwegend boeddhistisch is, is Angkor Wat eigenlijk een hindoetempel.

Verder geldt de tempel als het hoogtepunt van de hoog klassieke stijl van Khmerarchitectuur. Het is een symbool van Cambodja geworden en staat op de nationale vlag. Het is ook de grootste toeristische trekpleister van het land.

Paaseiland standbeelden, Chili

Paaseiland is een Polynesisch eiland in de Grote Oceaan. Staatkundig is het een provincie van Chili binnen de regio Valparaíso en een Chileens nationaal park. Het eiland is vooral bekend door de honderden Moai (paaseilandbeelden) die er te vinden zijn.

De beelden op Paaseiland in Chili zijn iconisch, maar historici zijn al decennia in verwarring over de betekenis en het doel van de beelden. Vorig jaar ontdekten onderzoekers van de Binghamton University dat de locatie van de beelden de overvloed aan zoet water markeert. Het mensachtige houtsnijwerk werd ergens tussen 1250 en 1500 gemaakt door de Rapa Nui-bevolking.