Een stadje dat net buiten het Russische dorpje Dargavs ligt, is het meest enge stadje van Europa! De bijnaam van die stad is dan ook ‘Stad van de doden’. Het is eigenlijk een begraafplaats waar overblijfselen liggen van 10.000 mensen. Het mysterieuze kerkhof grenst aan Georgië. Er wonen ook nog levende mensen in de stad. En deze lokale bewoners geloven erin dat als je de begraafplaats oploopt je er niet meer levend vanaf komt.
Historici wil achter het hele verhaal zien te komen en dat is ze al bijna gelukt. Het is pas sinds de 16e eeuw een begraafplaats geworden, maar waarom dit zo is, is nog steeds onduidelijk. Er zijn verschillende theorieën over wat er heeft plaatsgevonden. De ene theorie vertelt dat het tijdens de 13e eeuw er te weinig ruimte was en dat ze hiermee het leefgedeelte wilde afbakenen.
Een andere theorie zegt dat de Dodenstad is ontstaan door de Indo-Iraanse traditie. Uit de rituelen van deze cultuur wilde ze de doden en het land beschermen en respecteren. Zo begroeven zij hen niet in de grond, maar bovenop de grond. Tegenwoordig is het een crypte met wat ramen en een gebogen dak. Sommige lichamen zijn zo goed bewaard gebleven dat er nog steeds vlees op de botten zit.
Naast dit verhaal heeft de stad ook een ander stukje geschiedenis. Er is namelijk ooit een pestepidemie geweest. En sommige aanwijzingen laten zien dat ze toen in quarantaine zijn gegaan, wachtend op de dood. Er werden mensen gevonden in houten kisten, in de vorm van een boot. Het gekke is, is dat er helemaal geen rivier of water in de buurt lag. Er wordt verwacht dat men dacht dat ze via een rivier naar de hemel zouden reizen. Vandaar dat ze zichzelf dus in een houten bootje begroeven.
Toeristen die deze plek bezoeken komen meestal voor de architectuur, zo gezegd. Maar historicus Luidmila Gaboeva denkt dat als je deze plek bezoekt je de angst voor de dood hebt verminderd.